بر مردمان روزگارى آید که جز سخن چین را ارج ننهند ، و جز بدکار را خوش طبع نخوانند ، و جز با انصاف را ناتوان ندانند . در آن روزگار صدقه را تاوان به حساب آرند ، و بر پیوند با خویشاوند منّت گذارند ، و عبادت را وسیلت بزرگى فروختن بر مردم انگارند . در چنین هنگام کار حکمرانى با مشورت زنان بود ، و امیر بودن از آن کودکان و تدبیر با خواجگان . [نهج البلاغه]
 
شنبه 89 تیر 5 , ساعت 1:3 صبح

بسم الله الرحمن الرحیم

ضمن تبریک میلاد فرخنده حضرت علی (ع)، این نمونه بی همتای خلقت، کلامی از ایشان را ذکر می کنم:

تمام زهد بین دو کلمه از قرآن است که خدای سبحان فرمود: "بر آنچه از دست شما رفته حسرت نخورید و به آنچه به شما رسیده، شادمان نباشید" کسی که بر گذشته افسوس نخورد و به آینده شادمان نباشد، همه جوانب زهد را رعایت کرده است.



لیست کل یادداشت های این وبلاگ