بسم الله الرحمن الرحیم

یادمه وقتی مدرسه می رفتیم، چقدر از امتحان و درس پرسیدن می ترسیدیم. وقتی معلم می گفت جلسه دیگه امتحان داریم، چقدر خودمونو به در و دیوار می زدیم که یا امتحان رو لغو کنیم یا مطالبش رو کم کنیم که بتونیم خوب بخونیم. وقتی درس پرسیدن شفاهی بود که دیگه بدتر بود چون اگه بلد نبودیم، جلوی معلم و دوستامون، ضایع می شدیم. بعضی از معلما هم زرنگی می کردن و وقت امتحان رو مشخص نمی کردن، می گفتن همیشه آماده باشید تو یکی از جلسات امتحان گرفته میشه...

الان که به استرس اون موقع فکر می کنم، واقعا از رفتار خودم در تعجبم. برای یه امتحان ساده چقدر ترس و اضطراب و ...
تا حالا به مرگمون فکر کردیم؟ میدونیم کی زمانش میرسه؟ شاید همین الان باشه!!!!!! حتما به این نکته هم توجه داریم که تقریبا بعد از مرگ دیگه پرونده مون بسته است و هیچ کاری نمی تونیم برای خودمون بکنیم.
خدا هم مثل همون معلمای زرنگ، زمان مرگ ما رو مشخص نکرده و گفته همیشه باید آماده باشید. حالا ما چقدر به فکرش هستیم؟چقدر آماده ایم؟اگه به ما بگن فردا، روز مرگ ماست، تا فردا چکار می کنیم؟تک تک لحظات زندگی یه فرصت دوباره است که خدا به آدم میده تا شاید متوجه بشه و یادش بیاد که قراره بره!
قرار بر رفتنه نه بر موندن.

توجه!!توجه!!توجه!!